„Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego»”.

Cuda dzieją się tam, gdzie jest wiara. A wiara jest tam, gdzie jest ryzyko! Jeśli dziś nie widzę w swoim życiu cudów, to dlatego, że nie ryzykuję. Czego zatem mogę dziś nauczyć się od tej, która jest pełna łaski?

Po pierwsze – Maryja jest wolna, jak każdy z nas. Dlatego Bóg czeka na Jej odpowiedź. Podczas, gdy anioł milczy, Maryja zastanawia się, roztrząsa pojawiające się wątpliwości. Niepokalana czyli wolna od grzechu, ale nie wolna od pytań, niepewności. Kto kocha, ten pyta.

Po drugie – Drogę poznaje się, gdy się nią idzie. Boga poznaje się, gdy się Mu zaufa i wejdzie w tajemnice, w które On sam prowadzi. Bliska, intymna relacja z Bogiem utkana jest z nici miłości. To codzienne spotkania z Nim na modlitwie, poznawanie Go, wrażliwość na Boży głos. Kiedy znam Boga to śmiało powiem, że mój Bóg jest Bogiem cudów!

Po trzecie – Maryja całkowicie zaufała Bogu, zawierzyła bezgranicznie Jego słowu. Zgodziła się na tajemnice i wszystkie konsekwencje swojej decyzji. Pomimo okoliczności – nie znała przecież odpowiedzi na każdą swoją wątpliwość. Oto ja służebnica Pańska. Niech mi się stanie według twego słowa. Te słowa, oznaczające doskonałe posłuszeństwo, są powierzeniem życia woli Bożej.

Najważniejsze w relacji z Panem Bogiem jest zaufanie. Z ufności w Jego najlepszy dla mojego życia plan wypływa moje ‘fiat mihi secundum verbum Tuum’.