„Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».”
Św. Mateusz nie opisuje szczegółowo tego, co działo się w Józefie, gdy dowiedział się o tym, że Maryja poczęła. Możemy się jedynie domyślać jakie myśli przewalały mu się przez głowę, jakie burze emocji przetaczały się przez serce. Jedyną konkretną wskazówkę o stanie jego ducha znajdujemy w słowach anioła: „nie bój się wziąć do siebie Maryi”.„Nie bój się”. Decyzja, by oddalić Maryję, mimo, że „sprawiedliwa”, czy wręcz wielkoduszna, bo przecież była równoznaczna z wzięciem winy na siebie, była jednak powodowana lękiem.Czego Józef się lękał? Niewierności Maryi? Tego, że nie będzie potrafił pokochać nie swojego dziecka? A może konfrontacji z tajemnicą, która się przed nim rozciągała. Może bał się zaufać Maryi, uwierzyć jej wersji o dziewiczym poczęciu.Jedno jest pewne: ludzki lęk staje w tym momencie na drodze Bożego planu. W przypadku Józefa trzeba aż interwencji anioła, by lęk ten przełamać. I tak będzie jeszcze wiele razy – nie przypadkowo Jezusowe „nie lękajcie się” skierowane do uczniów powraca w ewangelii jak refren…Lęk rodzi się w człowieku wtedy, gdy staje przed decyzją, której konsekwencji nie potrafi do końca przewidzieć, albo przewiduje, że może nad tymi konsekwencjami nie zapanować, że mogą go przerosnąć. I może dlatego Jego przejście przez nasze życie tak często lęk wywołuje: bo wydaje się nam, że możemy stracić kontrolę nad naszym losem. A do tej kontroli strasznie jesteśmy przywiązani… Wciąż nam się wydaje, że kontrolując nasze życie ocalimy je. Uratujemy. Zbawimy.Tak się nie rodzi zbawienie. Co najwyżej samotność. A z nią lęk jeszcze potężniejszy.„Józefie, nie bój się wziąć do siebie Maryi, (…). Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.On zbawi swój lud.On wyrwie z samotności.On usunie lęk.
