„Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś już posunęli się w latach.”
Zachariasz i Elżbieta są małżeństwem posuniętym w latach, podobnie jak Abraham i Sara, kiedy obiecano im dziecko. Anioł Gabriel przychodzi do Zachariasza, kiedy ten w światyni ofiarowywal kadzidło za naród żydowski, i obwieszcza mu: „Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie. Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matkinapełniony będzie Duchem Świętym. Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich”. “Zachariaszu, twoja modlitwa została wysłuchana.” Od ilu lat Zachariasz odmawia tę modlitwę? Od tak wielu, że przestał wierzyć, że kiedykolwiek otrzyma odpowiedź. Jego bezdzietność – wielki smutek jego życia – z pewnością wypełniał jego serce również w tamtym momencie… Pomimo wszystkich modlitw i zapewnień ze strony anioła, Zachariasz nie jest w stanie zaufać Bożej drodze. Jego zwątpienie jest tak wielkie, że prosi o znak. Czy to przypadek, że znakiem, który otrzymał jest zabranie mu mowy? Nie może mówić, jedyne, co może teraz zrobić, to słuchać. Tak, jak Bóg słuchał go przez lata. Tak, jak Bóg mnie nieustannie słucha…Pomimo uporu Zachariasza, łaska Boża objawia się w narodzinach jego syna, po wielu próbach Bóg daje mu upragnioną nagrodę. Elżbieta, z drugiej strony, nie ma trudności z rozpoznaniem źródła nowego życia. „Oto, co uczynił dla mnie Pan”. Czy w ten dzień Adwentu mogę spojrzeć wstecz na swoje życie i powiedzieć to samo? Usiadę z Elżbietą i będę prosił o jej silną wiarę. Wiarę w to, że ostatecznie zostanę wysłuchany, nawet jeśli przez lata nie widzę owoców swoich modlitw. Gabriel został wysłany, aby przynieść dobrą nowinę Zachariaszowi, który nie uwierzył jego słowom. Czy mam uszy, by usłyszeć Dobrą Nowinę, którą Pan nieustannie do mnie mówi? Panie daj mi uszy, które zechcą usłyszeć Twe Słowo, usłyszeć o tych wszystkich wielkich rzeczach, które dla mnie przygotowujesz.Ty Panie jesteś Bogiem niespodzianek… Czy wierzę, że jestem Twoim obiecanym dzieckiem, Boże – jak Jan – z misją przygotowania drogi. Czy się tego obawiam, czy też ufam Tobie, że wskażesz mi drogę? Panie, pomóż mi uwierzyć, że jestem dzieckiem obiecanym, dzieckiem Twojej obietnicy, abym mógł spełnić to, czego ode mnie pragniesz.
